پروتکل درمان فراشناختی افسردگی اساسی
اختلال افسردگی اساسی از نظر میزان شیوع در میان بیماری‌ها جایگاه ویژه‌ای دارد. بین ۱۰- ۵/۱۲% مردان و ۲۵% زنان حداقل یک بار در طی زندگی خود دچار افسردگی می‌شوند. به همین دلیل تاکنون روش‌های درمانی متعددّی نظیر درمان دارویی، رواندرمانی بین فردی، تحلیلی، شناختی و خانواده درمانی برای این اختلال مورد استفاده قرار گرفته است. در سال‌های اخیر الگوهایی جدیدی مانند رویکرد فراشناختی شکل گرفته و تحول بزرگی در روش‌های درمانی این اختلال ایجاد کرده است.
پروتکل درمان فراشناختی افسردگی اساسی بر درک علل نشخوار فکری و حذف این فرایند ناسازگارانه تمرکز می‌کند. نشخوار فکری، خصیصه‌ی اصلی سندرم شناختی-توجّهی است که در پاسخ به افکار منفی، غمگینی و تجربه‌ی فقدان، فعال می‌شود. سندرم شناختی-توجّهی باعث تداوم غمگینی و باورهای منفی شده و به دوره‌های افسرده‌ساز منجر می‌شود.
علاوه بر نشخوار فکری، مؤلفه‌ی دیگر سندرم شناختی- توجّهی، پایش تهدید است. پایش تهدید در افسردگی به‌صورت تمرکز بر علائم افسردگی و تغییرات خلقی رخ می‌دهد. برای مثال، هنگامی‌که بیماران می‌کوشند تا شدّت مشکلشان را تخمین زده و توانایی خود در مقابله با آن را ارزیابی کنند، سطح انرژی خود را بازبینی می‌کنند یا به وارسی علائم خستگی می‌پردازند.
رفتارهای مقابله‌ای غیرانطباقی شامل اجتناب از فعالیت‌ها و تماس اجتماعی است. بیمار به‌منظور فراهم ساختن زمان بیش‌تر برای نشخوار فکری یا برای افزایش آرامش خود، فعالیت‌هایش را کاهش می‌دهد، چون به‌غلط معتقد است که نشخوار فکری فرصت ارزشمندی برای بهبودی فراهم می‌سازد. فرد ممکن است از مواد مخدر به‌عنوان وسیله‌ای برای تنظیم خُلق استفاده کند. در برخی موارد، فرد از آسیب زدن به خود یا خود تنبیهی، برای رهایی از افسردگی و رسیدن به احساساتی غیر از غمگینی یا فقدان عاطفه استفاده می‌کند.
پروتکل درمان فراشناختی افسردگی اساسی برای اجرای درمان فراشناختی در افسردگی ارائه شده است. این برنامه به‌عنوان راهنمایی جهت تعیین ساختار و محتوای جلسات درمانی ارائه شده است و باید به شیوه‌ی انعطاف‌پذیر و متناسب با شرایط خاص به کار برده شود.
سلام دکتر جان. وقت بخیر.
از کجا میشه خود کاربرگ ها رو دانلود کرد؟